Ne kadar çok okursanız o kadar çok cahil olduğunuzu anlarsınız.
Bu sözün doğruluğunu ne zaman fark ettim!
Bir kitap okuma grubuna katılınca…
Kendimce bir şeyler bildiğimi sanırdım.
Okurdum, yazardım, çizerdim…
Kitap okuma grubundaki arkadaşlar; konu edindiğimiz yazarlar
hakkında derin analizler yapıyor; yazarın yaşadığı dönemi, dönemin
siyasal durumunu derinlemesine tahlil ediyor, edebi ve siyasi sonuçlar
çıkarıyor; cumhuriyetin kuruluş yıllarındaki edebi akımların gelişim
sürecini bir bilim adamı edasıyla gün, ay, yıl vererek, detaylı bir
şekilde anlatıyor...

Vay be!
“Hiçbir şey bilmiyormuşum!” dedim.
Sanırım, gruptaki birçok arkadaş benim gibi düşünüyor olmalıydı.
Hayranlıkla dinliyorlardı, anlatıcı arkadaşları…
Bilgide, bilmekte sınır yok…
Biliyorum…
Bilmediğim konu yok…
“Cahil cesareti!” denir ya!
Aynen öyle…
“Bilirim, bilgiliyim…” demek…
Cahillik…
Araba kullanmayı yeni öğrenenlerde…
“Acemi şoförlerde” diyelim…