Ve aylardır hatta yıllardır istenen o an geldi çattı.. Sandıklar kuruldu ve o çok istenen oylar için sandık başına gidenlerin kararı beklenmeye başlandı.

Bu yazı yazıldığı saatlerde herkes bir heyecan içinde kurulan sandıkların başına gidip, bir yandan oyunu kullanıyor, diğer yandan da baktığı yüzlerde, oy attığı sandıktan çıkacak sonucu tahmin etmeye çalışıyordu.
Ve bende yoğun bir tempo ile geride kalan propaganda dönemi ardından başlayan seçim yasakları öncesi çıkmaya hazırlanan gazete için istenen günün yazıyı yazmaya hazırlanırken, yasaklara takılmamak ve başımıza yeni bir sorun açmamak için hangi konuyu işlesek diye düşünürken, benden beter sonuçları merak eden adayların gittiği yolları, köyleri ve kendilerine oy vermesi için seçimden seçime hatırladıkları seçmeni, insanları hatırlıyordum.
Çünkü seçilmek isteyenlerin seçimden seçime hatırladıklarıyla hep beraber kalan, onlarla baş başa olan ben, o insanların beklentilerini bilen, onların yaşadıklarıyla iç içe olan bir gazeteci olarak, seçileceklerden çok umutlu değilim. Bunu nedeni de 40 yıla yaklaşan gazetecilik hayatımda 'Yapacağız, edeceğiz' diyenleri çok görmem ve bugüne kadar hiç denildiği gibi bir şeyin yapılmadığıydı.

Evet, yeni bir seçim ve yeni seçilecekler.
Ellerinden öptüğüm tüm Annelerin günü ile aynı gün birlikte başına gittiğimiz sandıkta çıkacak sonuç ne olursa olsun, sen ya da rakibin seçilecek ve bu seçimden sonra o gittiğiniz, gördüğünüz ve yaşadıklarınızı en azından siz unutmayın desem, beni ve o sizlere oy verenleri az olsun anlar mısınız bilmem ama aylardır, günlerdir gördüklerinizi baştan anlatmaya gerek yok diyor ve geleceği vicdanınıza bırakıyorum. 
Oyumuzu kullanıp. kim, hangi parti seçilirse seçilsin şimdiden ülkem için hayırlı olsun diyerek..